Absolutnie nie. Nas – ogrodników – interesuje przede wszystkim ten młody w. brunatny – lignit, nieprzydatny do spalania w piecu, o niskim stopniu karbonizacji, znajdujący się w płytkich złożach. Jest on zwieńczeniem setek tysięcy lat powolnego, geologicznego „trawienia”, czyli rozkładu różnorodnej, czystej, prehistorycznej materii organicznej przy udziale pirolizy (tj. nieśpiesznego, wieloletniego procesu spalania w relatywnie niskiej temperaturze i bez dostępu powietrza) oraz podwyższonego ciśnienia. Są to warunki praktycznie nie do odtworzenia w sposób sztuczny. W wyniku wszystkich tych niezwykle złożonych i czasochłonnych zjawisk powstała wysoce stabilna, niezwykle pożywna materia organiczna, zawierająca unikalną i wyjątkowo skondensowaną substancję organiczną, pierwiastki śladowe i wiele innych korzystnych składników, takich jak aminokwasy czy zdrowe tłuszcze, które uwalniają się stopniowo wraz z powolną biodegradacją.

Przede wszystkim dlatego, że lignit – Carbomat ECO jest nieporównywalnie bardziej zasobny w przetworzone substancje humusowe niż kora (świeża bądź przefermentowana), przez co zdecydowanie lepiej i nieporównywalnie dłużej odżywia okryte nim rośliny. Warto też pamiętać, że kora – jak każda świeża materia organiczna – będzie ulegać bardzo szybkiej mineralizacji, podczas której bakterie będą zużywać znaczne ilości azotu z gleby (niezbędnego w procesie rozkładu resztek), tak bardzo potrzebnego również roślinom w fazie wegetacji. Wiąże się to w efekcie z dodatkową koniecznością suplementacji roślin tym pierwiastkiem w okresie wzmożonego wzrostu wiosną. Idąc dalej, kora jest ochronną warstwą macierzystego drzewa, w związku z czym mogą w niej przebywać różne nie zawsze korzystne szkodliwe związki organiczne (możemy wymienić choćby polifenole oraz garbniki), które niekorzystnie wpływają na środowisko glebowe i rośliny w naszych ogrodach.

Nie. I jest to jego niewątpliwa zaleta w porównaniu do innych materiałów ściółkujących, jak chociażby trocin, zrębek drzewnych czy torfu, które chętnie wykorzystują producenci borówki amerykańskiej. Carbomat ma sypką, gruzełkowatą formę, która bardzo utrudnia gniazdowanie weń gryzoniom.

Jest to bardzo trudne do jednoznacznego stwierdzenia, biorąc pod uwagę złożoność chemiczną surowca (lignitu) oraz chemiczne formy pochodnych węgla (pierwiastka), jakie w nim występują. Z jednej strony lignit zawiera w sobie cząstki humusowe łatwo rozpuszczalne w wodzie, które ulegają szybszemu płukaniu bądź skonsumowaniu przez rośliny i mikroby, a z drugiej jest bogaty w bardzo trwały węgiel aktywny (biowęgiel), który potrafi utrzymać się w glebie nawet przez tysiące lat. W przypadku pytania „co ile lat stosować Carbomat” odpowiedź, niestety, też nie jest oczywista, ponieważ każda gleba jest inna i zachodzić w niej mogą różne procesy biologiczno-chemiczne na przestrzeni lat. Różną też prowadzimy w naszych ogrodach agrotechnikę. Najlepiej, gdyby bardziej sprecyzowaną datę kolejnego zabiegu wyznaczyła dobra analiza chemiczna gleby, ale z całą pewnością można powiedzieć, że taka jednorazowa aplikacja Carbomatu w ilości 10-20% udziału (dla warstwy ornej ok. 20 cm) spokojnie użyźni nam glebę na okres przynajmniej 10 lat.