Jak zawsze w takich przypadkach odpowiedź brzmi, to zależy, ponieważ wziąć tutaj musimy pod uwagę cały szereg czynników, jak choćby bieżące potrzeby rośliny, ogólną kondycję gleby i jej zasobność w składniki pokarmowe lub panujące warunki atmosferyczne itd. W pierwszej kolejności zawsze na pewno najlepiej jest skupić się na poprawie parametrów gleby, ponieważ to poprzez korzenie roślina pobiera najwięcej składników pokarmowych, które stanowią o jej sile. Z drugiej strony warto jednak pamiętać, że poprzez biostymulację dolistną efekt na roślinach jest zauważalny praktycznie już po kilku godzinach, podczas gdy w przypadku dozowania przez glebę czas oczekiwania może się wydłużyć nawet do kilku dni. Dlatego jeśli chcemy zareagować błyskawicznie na sytuacje kryzysowe (np. wzmocnić ją przed działaniem szkodników bądź zregenerować po poparzeniach słonecznych / nawozowych / herbicydowych) lub na bieżące potrzeby rośliny (jak choćby ogólne osłabienie, pobudzenie np. trawy do szybszego wzrostu po koszeniu) wtedy zawsze warto rozważyć takie zabiegi. Ale zdecydowanie pamiętajmy, że przez liście nigdy nie dostarczymy tego, co możemy dostarczyć przez glebę.

Wręcz powinniśmy. Jest udowodnione, że Carbohumic CALBOR wpływa pozytywnie na jędrność i trwałość owoców, ich mięsistość, zawartość cukrów czy soli mineralnych, równy pokrój, czy trwałość. Preparat skutecznie opóźnia również dojrzewanie owoców, pozwalając im na powolny i konsekwentny wzrost przy jednoczesnym zrównoważonym gromadzeniu substancji odżywczych (co przejawia się np. nie pękającymi czereśniami).

W przypadku tego produktu nie ma absolutnie żadnych restrykcji lub okresów karencji do przestrzegania. Jest to produkt naturalny, humusowy, więc w żaden sposób nie jest toksyczny ani dla rośliny, ani dla środowiska naturalnego. Nie można nim też przenawozić rośliny, ponieważ nie jest to środek nawozowy.

Kierujemy się przede wszystkim zasadą, żeby równomiernie pokryć roztworem całą roślinę. Tutaj przeholować się nie da, więc spokojnie możemy spryskać roślinę obficie. Nawet jeśli na roślinie będzie tego produktu więcej i w efekcie spłynie on później na glebę, wówczas też będzie oddziaływał pozytywnie na roślinę, ale tym wypadku poprzez glebę.

Na wstępie trzeba zaznaczyć, że stężenie i częstotliwość stosowania produktu nie wynika z jego fitotoksyczności lub czegoś podobnego. Carbohumic CALBOR jest produktem bardzo dobrze przyswajalnym przez rośliny pod warunkiem, że będzie stosowany w niedużym stężeniu – maksymalnie 1% roztwór. Pamiętajmy, że roślina ma określone możliwości przyswajania czegokolwiek przez liście (błony komórkowe), więc aplikacja stężonych środków powyżej pewnej granicy jest po prostu nieefektywna – cały naddatek nam spłynie na glebę (co też nie jest do końca złe w przypadku tego produktu). Lepiej jest zatem aplikować preparat w mniejszych dawkach, ale za to częściej. Bazujemy tutaj z jednej strony na niskim i łatwiej przyswajalnym stężeniu, ale z drugiej strony na wysokiej aktywności substancji humusowych, które będą szybko wchłaniane i przetwarzane przez roślinę. Ważne zatem jest, żeby takie dokarmianie substancją organiczną (zawartą w preparacie) było konsekwentne w okresie trwania wegetacji. Aspekt ten jest również szczególnie istotny z perspektywy przedłużenia trwałości pozbiorczej owoców, ponieważ pierwiastki te importowane są do wewnątrz tylko w niewielkich ilościach.

Całe zjawisko opiera się w głównej mierze na właściwościach chelatujących i stabilizujących substancji humusowych, które umożliwiają tworzenie tzw. kompleksów chelatowych z innymi pierwiastkami. Co nam to daje? Oto kilka kluczowych przykładów:

• Kwasy humusowe mogą działać jako ligand, czyli cząsteczka zdolna do tworzenia kompleksów z jonami innych pierwiastków. W procesie chelatacji, tworzą się złożone związki, które są mniej podatne na rozkład mikrobiologiczny, są lepiej przyswajalne przez rośliny, ale też są odporne na wypłukiwanie bądź ulatnianie.
• Kwasy humusowe mogą również zmniejszać toksyczność niektórych jonów metali (bardzo ważne z punktu widzenia gleb zanieczyszczonych metalami ciężkimi). W ten sposób zmniejsza się ryzyko fitotoksyczności czyli szkodliwego wpływu jonów metali na rośliny jadalne i w konsekwencji zdrowie ludzi.
• Kompleksy chelatowe z kwasami humusowymi mogą stabilizować jony pierwiastków, utrzymując je w rozpuszczalnej formie, która jest łatwo dostępna dla roślin. Dzięki temu rośliny mogą lepiej wykorzystywać składniki odżywcze zmagazynowane w glebie, co przyczynia się do poprawy ich wzrostu i zdrowia.
• Dodatek kwasów humusowych do gleby może poprawić jej strukturę poprzez tworzenie koloidów próchniczych, które wpływają m. in. na lepszą retencję wody i przewiewność gleby.